2015 Shadows of Moments Passed (Museum Belvedère, Oranjewoud)

Geachte bezoeker,

U treft hier de installatie aan Shadows of Moments Passed.

U ziet een uitgerold wit papier dat schaduw en licht toont. Als de zon schijnt, werpen de bomen, takken en bladeren hun schaduw. Als het bewolkt is, zult u geduld moeten hebben, maar het zal zich tonen en de natuur zal u een poëtisch verhaal vertellen. Misschien wel een metafysische ervaring geven.

Ik citeer herman de vries, uit een publicatie van het Drawing Centre Diepenheim: ‘wat is de werkelijkheid van een schaduw. ze is er en ze is toch niet. schaduw heeft geen materie. ze heeft materie en licht nodig, dan is het er. de schaduw is een resultaat van het proces waaraan we deel hebben. het proces dat is en zich eindeloos manifesteert. de schaduw is een niet materiële manifestatie. een aspect uit dit proces. de wereld die we kunnen zien, voelen, ruiken, horen is vol geheimen – die alle openbaar zijn. […] een schaduw is niet aanvatbaar. het proces waar het deel van uitmaakt is altijd in beweging. […] zo herkennen we de dynamiek van het proces. we geven de dingen, de gebeurtenissen, een naam, een woord, een begrip. begrip komt van grijpen, maar de schaduw geeft geen houvast. maar ze is.’

De tekst van herman de vries betreft niet alleen mijn schaduw-onderzoek, maar treft de kern van mijn werken. Ik teken de directe waarneming, mijn tekeningen zijn houvasten aan voorbijgaande momenten. Dat kunnen processen van beweging zijn, maar ook waarnemingen waarbij ik zelf in beweging ben. Of processen die ik in beweging zet.

Ik vraag u indien u bij het werk staat een foto te nemen en mij die te sturen via een bericht of email. Zo kan ik het proces van het teruggeven van het papier, van de tekening aan de natuur documenteren door middel van wat u ervaart.

Heel hartelijk dank, Carlijn Mens (mei 2015)

 

De laatste resten van de tekening, met de aarde en bladeren die er deel van zijn, liggen nu in mijn atelier en in mijn mailbox stroomden meer dan 400 prachtige foto’s binnen.

In mijn werk ben ik heel perfectionistisch. Ook wanneer het werk door middel van  een proces ontstaat, probeer ik eerst zorgvuldig uit hoe dat proces zo goed mogelijk kan verlopen.

Dit project in de buitenruimte van Oranjewoud is mijn eerste werk waarin ik alle controle heb opgegeven. Ik heb de voorwaarden neergelegd, natuur en publiek hebben het project verder gedragen. Regen, zon, wind, bladeren, aarde, dieren hebben hun sporen op en in het papier nagelaten. Het publiek heeft voor mij gefotografeerd en in hun foto’s hun eigen composities bepaald die mij verrasten en verbaasden, maar zij hebben ook na een storm de tekening weer teruggelegd. Ik heb niet toegegeven aan mijn impuls om in de auto te springen en dit allemaal zelf te doen.

Ik wilde op geen enkele manier tussen het publiek en het kunstwerk in gaan staan. Toch heb ik heel veel gekregen. ‘De schaduw geeft geen houvast.’

Alle fotografen hartelijk dank! (september 2015)